مایکل دی. مامفورد میگوید، مدیریت تیمها به خودی خود کار دشواری است. اما وقتی شما تیمهایی را مدیریت میکنید که شامل آدمهایی هستند که باید برای انجام وظایف شغلیشان بسیار خلاق باشند، یک سطح جدیدی از پیچیدگی به فرآیند مدیریت شما اضافه میشود. چون درواقع شما تبدیل به یکی از مدیران خلاقیت در محل کار خود می شوید. مامفورد استاد و مدیر مرکز تحقیقات اجتماعی کاربردی در دانشگاه اوکلاهاما و نویسندهی کتاب “راهی به سوی رهبری فوقالعاده: تحلیل مقایسهای رهبران پرجذبه، ایدئولوژیک و واقعگرا” است. در این نوشتار درباره ۶ عادت مدیران خلاقیت بحث می شود.
مدیریت تیمهای خلاقیت به صورت موثر، مستلزم مهارتهای خوب لازم برای مدیریت اغلب تیمها است، اما از دیگر ملزومات آن دانش فنی و درک عملکرد کارمندان خلاق- و فرهنگ لازم برای پرورش آن به بهترین نحو- است. او میگوید، “اگر آدمها از ریسکهای موجود در محیطشان آگاه شوند، خلاق نخواهند بود.”
آیا شما هم جز مدیران خلاقیت هستید که مدیریت تیمهای خلاق را برعهده داید؟ اگر هستید حتما این ۶ نکته را در ذهن داشته باشید:
۱. آنها محیطی خلاقانه و دوستانه ایجاد میکنند.
مامفورد میگوید، پشتیبانی همکاران از یکدیگر و پشتیبانی مدیریت برای ایدههای خلاقانه مهم است. اگرچه آدمهای خلاق به طور کلی گلهایی ظریف نیستند-در این ناحیه معمولا با اعتراضاتی مواجه بوده است- اما اگر احساس کنند که توسط کسی که بهترین علائق آنها را زیر نظر دارد، مدیریت نمیشوند، غالبا تمام تلاش خود را به کار نمیبندند. مامفورد میگوید، از دیگر ملزومات برای تیمهای خلاق، ارائهی کاری است که به طور حرفهای چالشبرانگیز و به لحاظ فکری تحریککننده باشد.
او میگوید، “احساس امنیت به این معنا نیست که رهبر لزوما خوب است. احترام به ایدهها و شایستگی آدمها به عنوان یک خالق است که اهمیت دارد.”
۲. آنها این کار را بلد هستند.
مامفورد میگوید، بهترین رهبران خلاقیت، خودشان به لحاظ فنی ماهر هستند. اگر ایده یا کار بد یا نادرست باشد، آنها تجربهی کافی برای ارزیابی آن و رد یا اصلاح آن دارند. او میگوید، آنها همچنین میتوانند ضعف را هم در کار و هم در تیم تشخیص بدهند و با آن کنار بیایند یا جبراناش کنند. آنها اعتماد را القا میکنند زیرا آدمهای خلاق در تیمهایشان میدانند که آنها کار را بهبود میدهند.
۴. آنها برای خلاقیت زمان در اختیار اعضای تیمشان میگذارند.
کارن ال. مالیا، استادیار تبلیغات در دانشگاه کارولینای جنوبی در کلمبیا میگوید، زمانی که از آدمهای خلاق میخواهید که ایدهها و راهحلهایشان را ارائه بدهند، باید به آنها وقت بدهید. او ادامه میدهد، متراکم کردن برنامهی زمانی همراه با جلسات پی در پی، زمان یا فضای مناسب را برای انجام کار به آنها نمیدهد.
او میگوید، “آدمهای خلاق نیاز به مکانی دارند که بتوانند در سکوت فکر کنند. چنین شرایطی اغلب در ادارات (پلان باز) مقدور نیست.” و کار کردن بدون تماس فیزیکی با همکاران همیشه ممکن نیست وقتی برای همکاری با همتایانتان نیاز به زمان دارید. بنابراین، مهم است که مدیران با مهارت اعضای تیم را کمک کنند تا بتوانند تعادل را جهت داشتن بهترین عملکرد برقرار کنند.
عادت مدیران خلاقیت ۵: آنها برای آدمهای خلاق محدودیتهایی قائل میشوند.
مالیا میگوید، یک برداشت رایجی وجود دارد که طبق آن “آدمهای خلاق در یک محیط به طور کلی بدون محدودیت بهترین عملکرد را دارند. وظیفهای به آنها محول کنید و اجازه بدهید بدون محدودیت و جهتدهی آن را انجام دهند.” او ادامه میدهد، واقعیت بسیار متفاوت است. آدمهای خلاق معمولا زمانی بهترین عملکرد را دارند که جهت مشخص و درک واضحی از اهداف دارند. آزاد گذاشتن آنها باعث میشود که از پا دربیایند. او به نقل از مدیر سابق اوگلیوی کریتیو، نورمن بری میگوید، “به من یک راهکار مشخص و سازمانیافته را بدهید و من را آزاد بگذارید.” بنابراین ارائهی یک جهت مشخص، یک طرح کلی خلاقانه، و بازخورد مشخص به بهبود کار میکند و از ناامید شدن اعضای تیم جلوگیری میکند.”
عادت مدیران خلاقیت ۶: آنها تنوع را ترویج میکنند.
خلاقیت زمانی اوج میگیرد که ایدهها و تواناییهای جدید حاضر باشند. و در حالی که ذات بشری معمولا ما را تحریک میکند که چیزهای همانند را دوست داشته باشیم، مالیا میگوید تنوع در میان تیمها بخش مهمی از کار خلاقانه است. رهبران خلاق و قدرتمند به دنبال نیروهایی هستند که با یکدیگر فرق میکنند و قادر هستند برای متحد کردن آنها اعتماد و اعتبار ایجاد کنند. در حالی که آدمها معمولا به فکر جنسیت، نژاد، قومیت و سن به عنوان برخی از حوزههای ابتدایی تنوع فکر میکنند، مالیا میگوید که این امر به تجربیات زندگی و مجموعه مهارتها نیز کشیده میشود و میتواند وسعت درک جمعی تیم را افزون کند.
عادت مدیران خلاقیت ۷: آنها تصویر بزرگ را میبینند.
شما علاوه بر داشتن مهارتهای روزانهای که برای مدیریت تیم لازم است، باید توانایی مدیریت بالادستی و حاشیهای را داشته باشید. شما باید کاری کنید که برنامههای خلاقانه از سوی سرمایهگذاران یا سازمان مورد پذیرش قبول بگیرند. مامفورد میگوید، قرار نیست که برای بهدست آوردن منابع، برنامهی خلاقانهتان مورد پذیرش قرار بگیرد، این برنامهها باید از سوی بخشها و ذینفعان دیگر با تلاش شما پذیرفته شوند تا سهمی از آن را بخرند و آن را پشتیبانی کنند.
مامفورد میگوید، “اگر شما در حال ساختن مثلا یک ماشین بدون راننده هستید، و از مونتاژ و فناوری اطلاعات استفاده نکنید، به بیراهه رفتهاید. این روند به اشتباهات زیادی منجر خواهد شد. غالبا، رهبران خلاق تلاش نمیکنند که پروژههایشان را بقبولانند. آنها فکر میکنند که ایدهشان خودش باید جا بیفتد. این امر حواشی زیادی برای اشتباه باقی میگذارد. اگر شما ایدههای تیمتان را به اشخاص سازمانی که نیازمند موفقیت هستند، ارائه ندهید، کار گروه خود را تضعیف میکنید.